Á tímum örrar iðnaðarþróunar hefur notkun dragkeðjukapla orðið sífellt útbreiddari. Með víðtækri notkun þess á iðnaðarmarkaði til að útvega orku til ýmissa búnaðar hefur öryggismálið einnig verið lagt mikið upp úr. Undanfarin ár hafa mörg tilvik komið upp eldsvoða af völdum dragkeðjustrengja.
Af hverju koma þá slík vandamál upp við notkun dragkeðjukapla? Hvað getum við gert til að forðast slík slys?
Staðlaður hluti kjarnaleiðara dragkeðjukapalsins uppfyllir ekki staðlaðar kröfur. Eldslysið stafar af óeðlilegri hitun.
Framleiðsluferli dragkeðjukapla er lélegt. Þó ekki allir framleiðandi sé svona, nota sum fyrirtæki á markaðnum samt óæðri vörur til að skera horn, sem leiðir til elds sem stafar af gæðavandamálum snúranna sem loksins eru framleiddar.
Efnið í dragkeðjukapalnum uppfyllir ekki forskriftirnar. Kjarnavír kapalsins er yfirleitt gerður úr kopar eða áli sem leiðandi efni. Mörg fyrirtæki nota oft óhæf eða óhrein efni í framleiðsluferlinu. Þetta mun valda því að kapalinn inniheldur meira óhreinindi og afl dofnar. Þess vegna verður efnið sem notað er sem kjarnavír að vera hágæða raflausnarefni, aðallega kopar og ál.
Vegna lélegrar vinnslu einangrunarefna er kjarnavírinn almennt vafinn með einangrunarefnum utan kapalsins. Ef gæði einangrunarefnisins eru óhæf, mun þolspenna einangrunarefnisins minnka í notkunarferlinu, sem er óhæfur viðnám. Langtímanotkun styttir endingartíma þess og veldur auðveldlega eldi.
